Wie zich de dood herinnert in een droom…
Ze verbeeldt zich wat ik mis,
Het haakt zich aan haar schaduw vast,
Voor ze het weet heeft het haar ingehaald
En is ze prooi in plaats van jager.
Het gaat ook zo verloren.
Ik weet niet wat je wist,
Maar wat ik misloop
Duikt op in beelden onderweg.
De bodem zinkt steeds
Verder weg, er is een punt
Waar alles stil zal vallen,
En wij er middenin,
Een beeld dat niet
Van wijken wist.
© 2016, Stefan Hertmans
Uit: Neem en lees
Uitgever: Stichting CPNB & Poetry International, 2016