Of ik wel goed voor mezelf zorg
is haar vraag in het café
waar ik traag te drinken zit

ik knik heftig bevestigend
want dat moet je doen
als je oud bent

en wijs op de inhoud van mijn boodschappentas:
een meeneemmaaltijd boerenkool met worst
de avondbladen vol werelds krakeel
een slof sigaretten als pistolen in de oorlog
en een fles wijn uit Portugal
genoemd naar vergeten veldjes
nooit in het kadaster opgenomen
en waar ik ooit heen zal gaan

If I take good care of myself
that’s what she asks me in the café
where I’m sipping my drink

I nod eagerly
that’s something you must do
when you’re old

and point to the contents of my shopping bag
a takeaway dinner of sausage and kale
the evening papers full of the world’s squabbles
a cigarette carton like pistols in wartime
and a bottle of wine from Portugal
‘Forgotten Field’ that’s its name
never entered in the land register
I’ll have to go there some day